روزشمار محرم؛ روز چهارم

خلاصه :

حر آزاد مرد دشت كربلاست، اسارت در عشق حسين او را آزاد كرد.

لحظه بازگشت به آغوش رحمت حسيني بود كه معني آن ندا را دريافت.

آن هنگام كه عزم بستن ره بر امام را داشت ندايي شنيد كه او را به بهشت بشارت مي‌داد، آن لحظه شگفت‌زده شد، اما وقتي پيكر نيمه جانش ميان ميدان افتاده بود و حسين را بر بالين خود ديد، فهميد كه تعجبش بيهوده بوده، چرا كه بهشت حسين است، اگر در كنار حسين باشي، در بهشتي. آخرين چيزي كه حر شنيد كلام مولايش بود كه: انت الحر كما سميت امك، انت الحر في‌الدنيا و انت الحر في‌الاخره، «تو همانگونه كه مادرت ناميده است حر و آزاده‌اي آزاد در دنيا و سعادتمند و آزاد در آخرت»

عزيز فاطمه بر درگه عفوت سرآوردم

گناهي از تمام كوه‌ها سنگين‌تر آوردم

من آن حرم كز اول خويش را سد رهت كردم

تو را در اين زمين بين هزاران لشكر آوردم

به جاي دسته گل با دست خالي آمدم

دلي صد پاره‌تر از لاله‌هاي پرپر آوردم

نشد تا از فرات آب آورم از بهر اطفالت

ولي بر حنجر خشكيده‌ات اشك تر آوردم