روزشمار محرم؛ روز دوم

خلاصه :

گرماي سوزان كوير، بدن‌هاي خسته كاروانيان را مي‌آزارد و خورشيد آرام، آرام خود را در تنگناي افق جاي مي‌دهد، كاروان توقف كرد، صدايي پرسيد: اين جا كجاست؟ پاسخ آمد: اينجا كربلاست!

آري اينجا كربلاست، اينجا بهشت سرخ بدن‌هاي بي‌سر است،

اينجا نگارخانه گل‌هاي پرپر است،

اينجا حريم قرب شهيدان داور است.

حسين(عليه‌السلام) آمد با اهل‌بيتش، عباس و زينبش، اكبر و اصغرش، رقيه و سكينه‌اش، ...، دل كوير در تب و تاب و چهره آسمان درهم شده است. زمين بغض خود را فرو مي‌خورد و فرات آرام و بي‌صدا اشك مي‌ريزد.

به گوشم مي‌رسد هر لحظه آواي خدا اينجا

مران اي ساربان محمل كه باشد كربلا اينجا

دلا حجاج بيت‌الله خون، احرام بر بنديد

كه كامل مي‌شود با زخم تن حج شما اينجا

شما حجاج بيت‌الله خون هستيد و مي‌بينم

كه جاي موي سر، سرتان گردد جدا اينجا

نه تنها حج ما قرباني پير و جوان دارد

شود قرباني شش ماهه تقديم خدا اينجا

ز شمشير هزاران قاتل خونخوار مي‌بينم

هزاران بار گردد اكبرم جانش فدا اينجا

به موج خون ميان قتله‌گه با پيكر بي‌سر

زنم از حنجر ببريده خواهر را صدا اينجا

به پاس اجر سقايي و قانون علمداري

شود با تير و خنجر حق عباسم ادا اینجا

كند اين امت گم كرده ره تا راه خود اينجا

درخشد راس هفتاد و دو مصباح‌الهدي اينجا

نداي ارجعي را در يم خون مي‌دهم پاسخ

كه مي‌آيد به گوشم از خدا دائم ندا اينجا