خلاصه :
با حضور معلمان و دانش آموختگان و فارغ التحصیلان کوثر
هوالرفیق
چه خوش گفته اند که هر چه بر عمر رفاقت ها و دوستی ها بگذرد، مانند نعمتی ارزشمند می شود که در بهترین جای قلبمان می نشیند .
ششم اردیبهشت ماه سال 1401 ، قرار شد دوباره در فضایی نفس بکشیم که سالهای قبل روزها و خاطرات تلخ و شیرین زیادی را در ذهن و قلبمان در آن ثبت کرده ایم
و حالا این ما هستیم که متفاوت تر از آن روزهای دانش آموزی شده ایم.
بزرگتر
پخته تر
و شاید قدردان تر از گذشته ...
روی شانه هایمان کوله پشتی نیست .
ولی حالا کوله باری از تجربه را در زندگی کسب کرده ایم .
امروز که کنار هم جمع شده ایم ،
شاید خیلی بیشتر از قبل ،
سرد و گرم روزگار را چشیده ایم .
و لا به لای این روزها حتما دلت برای دورهمی درکنار رفقای دوران خوش دبیرستان و قدم زدن و خندیدن های
از ته دل و مرور کردن خاطرات تنگ شده است …
نوش جانتان لذت این تجربه و خاطره شیرین امروز ...
به امید اینکه امروز ، شروعی باشد برای جمع شدن و دوباره کنار هم بودن هایی از جنس این حال خوب .
و ایجاد فرصت های ی سازنده برای رشد خود و مدرسه عزیزمان کوثر …
در پناه خدای مهربانی ها باشید.
0۶ / اردیبهشت / 01